Brindisi’de sabah erkenden kalkıyoruz ve sevgili Guseppe ustanın yollayacağı elemanı bekliyoruz. Öğlene doğru eleman halen daha gelmemişti. Marina merkezini tekrar ziyaret ediyoruz ve zoraki bir şekilde eleman gönderilmesini sağlıyoruz. Tam bir tembellik örneği gösteriyor herkes. Nedense hiç yabancılık çekmediğimizi hissediyorum.
Gelen usta klasik bir İtalyan görünümünde. İngilizce bilmiyor fakat o İtalyan biz Türk bir şekilde el kol hareketleriyle anlaşırken kaptanımız Uli bu işe çok şaşırıyor. Motorun yağ, filtre değişimleri yapılıp bakımları tamamlanıyor. Teknemizin su ve benzin deposunu doldurduktan sonra saat 13:00 civarı yola çıkmaya hazırız. Son kontroller ve rotamızı kontrol edip demir alıyoruz.
Yeni rotamız Brindisi limandan çıkıp yaklaşık 100 deniz mili (190 km) güney doğuda bulunan Kerkyra (Corfu) adasına ulaşmak. Buradaki Guvia Marina’da bizi bekleyen Nezih bey’i, Zübeyde teyzemi ve kuzenim Günce’yi tekne yolculuğuna dahil edeceğiz. Yavaş yavaş Adriya’nın o sakin yüzünü geride bırakıp Ege’ye doğru yol almaya başladıkça çalkantılı deniz ve rüzgar da bize merhaba diyordu. Fırsattan istifade akşamüstüne kadar yelken basıyoruz.
19:30’a doğru birden 3 gündür öylece ardımızdan gelen oltada bir hareketlenme gözümüze çarpıyor. Yavaş yavaş oltayı çekince görüyoruz ki büyükçe bir palamut oltamıza takılmış. Tam da bütün ümitlerimizi yitirmişken bizim için mutlu bir görüntü oluyor.
Gece 21:30 civarı İtalyan bayrağının yerini Yunanistan bayrağı alıyor.
